آیا بمب گذاشتن در جمجمه انسان مانند فیلم The Suicide Squad امکان پذیر است؟

اگر با جوخه انتحار از کامیک‌بوک‌های DC آشنا باشید یا فیلم Suicide Squad را دیده باشید، حتما می‌دانید که آماندا والر با کار گذاشتن بمب‌هایی کوچک در پشت جمجمه اعضای تیم ویژه ایکس، آن‌ها را وادار به انجام مأموریت‌هایی غیرممکن می‌کند. اگر اعضای جوخه انتحار از فرمان‌های آماندا والر سرپیچی کنند، والر بمب‌های درون جمجمه‌های آن‌ها را منفجر می‌کند و از شر آن‌ها راحت می‌شود. در فیلم The Suicide Squad نیز دوباره شاهد هستیم که آماندا والر اعضای تیمش را به همین روش کنترل می‌کند. اما آیا واقعا چنین کاری شدنی است؟ آیا می‌توان یک بمب را در جمجمه انسان جاسازی کرد؟ ما به این سوال مهم و حیاتی پاسخ می‌دهیم.

دکتر بوریس وایسمن (Boris Vaisman) در مصاحبه با سایت Fandom درباره جاسازی بمب‌هایی در جمجمه انسان اظهار کرد که این کار بسیار چالش‌برانگیز است زیرا در جمجمه انسان فضای زیادی وجود ندارد. با این حال، تکنولوژی به حدی پیشرفت کرده است که امروزه علم پزشکی می‌تواند ابزارهای مختلفی را برای جلوگیری از حملات صرع یا سکته‌های مغزی، در مغز انسان قرار دهد اما این ابزار بسیار کوچک هستند. اما در این موارد نیز فقط الکترودهایی مثل سیم‌کشی حسگرها درون سر انسان جا می‌شوند و منبع انرژی این ابزارها، در بیرون از جمجمه و روی سر نصب می‌شوند زیرا به فضای بیشتری نیاز دارند.

در نتیجه، علاوه بر اینکه چنین وسایلی به فضا نیاز دارند، به منبع انرژی نیز نیاز دارند. بمب‌هایی که آماندا والر در جمجمه جوخه انتحار قرار می‌دهد، در بزرگ‌ترین حالت، اندازه یک دانه برنج هستند. اگر فرض کنیم که چنین بمبی توانایی منهدم کردم جمجمه انسان را دارد، دکتر وایسمن معتقد است که هنوز هم این بمب به یک منبع انرژی برای فعال ماندن نیاز دارد. در حال حاضر می‌توان منبع انرژی لازم برای چنین بمبی در ابعاد یک ساعت مچی ساخت اما قطعا ساخت بمبی مثل بمب‌های آماندا والر بدون منبع برق ممکن نیست.

اما حتی اگر فرض کنیم که تکنولوژی لازم برای تعبیه یک بمب به همراه منبع تغذیه آن در یک دانه برنج امکان‌پذیر باشد، دکتر وایسمن معتقد است که نمی‌توان به اندازه کافی مواد منفجره درون چنین بمب کوچکی برای منفجر کردن کامل جمجمه انسان قرار داد. با این حال اگر بتوان چنین بمبی ساخت، انفجار آن به اندازه‌ای که آماندا والر می‌خواهد، به مغز انسان صدمه می‌زند.

همچنین در فیلم The Suicide Squad، این بمب‌ها در پشت سر و در پایه مغز قرار می‌گیرند. دکتر وایسمن معتقد است که اگر چنین بمبی وجود داشته باشد، بهترین مکان برای جاسازی آن، پایه مغز است زیرا اعمال ابتدایی بدن انسان مانند تنفس، ضربان قلب و امثال آن‌ها، در این جا پردازش می‌شوند. اگر چنین بمبی در بالای مغز انسان قرار گیرد، با فرض اینکه انفجار آن واقع‌گرایانه باشد و باعث تکه تکه شدن سر نشود، ممکن است انسان پس از انفجار زنده بماند اما بسیاری از قابلیت‌های خود را از دست بدهد! در نتیجه، بهترین محل برای قرار دادن این بمب، پایه مغز است.

هرچند مشخص است که سلامتی اعضای جوخه انتحار کوچک‌ترین اهمیتی برای آماندا والر ندارد، اما آیا قرار دادن چنین بمبی در جمجمه، عوارض جانبی دارد؟ دکتر وایسمن معتقد است که تنها در صورتی می‌توان بمبی را در جمجمه جاساز کرد که یک تیم متخصص با نهایت دقت آن را به نحوی در جمجمه جای دهند که هیچ اثری روی مغز نداشته باشد، حتی اگر این بمب به اندازه یک دانه برنج باشد. قرار دادن کورکورانه و ضربتی یک بمب در سر انسان بدون آسیب رساندن به مغز عملی نیست و عوارض جانبی مانند فلج شدن، از دست رفتن بینایی و شنوایی یا عدم درک کلمات را به دنبال خواهد داشت. با این حال دکتر وایسمن معتقد است که می‌توان این بمب را در فاصله بین پوست و جمجمه قرار داد و می‌توانیم فرض کنیم که آماندا والر نیز دارای بمبی است که بدون ارتباط با مغز، درون سر انسان جاسازی می‌شود.

در مجموع، دکتر بوریس وایسمن معتقد است که هر چند اکنون تکنولوژی به انسان اجازه نمی‌دهد که بمبی به اندازه یک دانه برنج به همراه منبع تغذیه‌اش را که توسط یک دکمه از راه دور کنترل می‌شود، در جمجمه انسان جاسازی کند، اما چنین دستگاهی از نظر تئوری قابل پیاده‌سازی و اجرا است و با پیشرفت تکنولوژی، از نظر عملی نیز شدنی خواهد بود!