ذهن خلاق پشت فیلم Captain Underpants، نیکلاس استولر، نویسنده و کارگردان شناخته شده هالیوودی است که در ساخت فیلمهای کمدی، تبحر دارد. او نه تنها میتواند کمدیهای بزرگسالانه مانند Neighbours را بسازد، بلکه در نوشتن آثار برای کودکان، مانند فیلم The Muppets یا همین فیلم Captain Underpants نیز ماهر است. البته در فیلم Captain Underpants، نباید از تأثیر منبع اقتباس فیلمنامه که مجموعه کتابهای Captain Underpants، نوشته داو پیلکی است، غافل شد.
فیلم Captain Underpants، داستان دو دوست صمیمی به نامهای جرج و هارولد است. این دو پسر کلاس چهارمی، در دبستانی درس میخوانند که به دلیل مدیریت خشک و سختگیرانه آقای کراپس (نام او، Krupps، بازی با کلمه Crap است)، بیشتر شبیه به یک زندان است و تنها راه فرار این دو از این دنیای ظالمانه، ساخت کامیکبوک است. آنها در کامیکبوکهای خود، کاراکتری به نام «کاپیتان زیرشلواری» ساختهاند که در واقع، یک پارودی از سوپرمن است. اوضاع وقتی پیچیده میشود که این دو، به شکل تصادفی، آقای کراپس را تبدیل به کاپیتان زیرشلواری میکنند.
جرج و هارولد به شکل الهامبخشی برای مقابله با فضای تاریک مدرسهشان، به خلق کامیکبوک روی میآورند.
ویژگی اصلی فیلم Captain Underpants، ابرقهرمان بامزه آن نیست، بلکه خالقین آن ابرقهرمان است. جرج و هارولد، برعکس سایر شخصیتهای یک فیلم کودکانه، دانشآموزان خرخون مدرسه نیستند، دو پسر شاد و بازیگوش هستند که همواره در حال شوخی با مدیران و معلمان و مورد علاقه دیگر دانشآموزان هستند. تنها راه مقاومت آنها در برابر محیط خفقانآور مدرسه، ایجاد خنده است و قویترین سلاح آنها، روی آوردن به هنر و ساخت کامیکبوک است. در نتیجه، فیلم میتواند روی تماشاگر کم سن و سال خود تأثیر مثبت بگذارد و همچنین، برای تماشاگر غربی بزرگسال، حسی نوستالژیک داشته باشد و البته او را سرگرم کند.
فیلم Captain Underpants یک اثر متافیکشن است. جرج و هارولد نه تنها میدانند که درون یک فیلم هستند، بلکه حتی دیوار چهارم را نیز میشکنند و بسیاری از شوخیهای فیلم، حول همین متافیکشن بودن آن میچرخند و خوب عمل میکنند. جرج و هارولد حتی میدانند که بسیاری از شوخیهای فیلم بسیار بچهگانه و حتی بیادبانه هستند و آن را کمارزشترین نوع کمدی میدانند و البته شوخیهای فیلم نیز اکثرا برای کودکان ساخته شدهاند. در کل، فضای کارتونی و کاریکاتورگونه فیلم، دلنشین و سرگرمکننده است.
پروفسور پوپیپنتس، کاراکتر واقعا شروری است، اما وقتی به خاطر اسمش مورد تمسخر قرار میگیرد، نمیتوان با او همذاتپنداری نکرد.
فیلم Captain Underpants، تا زمانی که درباره کشمکشهای جرج و هارولد با آقای کراپس است، فیلم بامزه و سرگرمکنندهای است. اما لحظات اکشن فیلم چندان هیجان انگیز نیستند و بیشتر شلوغ و پرسروصدا هستند که البته تمام انیمیشنهای Dreamworks، دارای چنین سکانسهایی هستند. کاراکتر پروفسور پوپیپنتس، اگرچه بامزه است، اما داستان بامزه مقابله دو پسر خلاق و هنرمند با مدیر خشک و بیذوقشان، نیاز چندانی به این المان نداشت، هر چند که کاپیتان زیرشلواری، به عنوان یک ابرقهرمان، به یک ابرشرور نیاز دارد، اما تقابل کاپیتان زیرشلواری و پروفسور پوپیپنتس، زمانی بیش از آنچه که نیاز دارد به خود اختصاص داده است. نکته دیگر این است که پروفسور پوپیپنتس، بیشتر مانند یک قربانی به نظر میرسد و مسخره کردن او به دلیل اسمش، چندان حرکت جالبی نیست، حتی اگر دلیل جرج و هارولد این باشد که آدم باید اول خندیدن به خودش را یاد بگیرد. حتی در طول فیلم متوجه میشویم که آقای کراپس هم بیشتر قابل ترحم است تا تنفر و در پایان فیلم، به نوعی رستگار میشود.
اگرچه Captain Underpants توسط Dreamworks ساخته شده، اما خوشبختانه، آنها وظیفه طراحی شخصیت و انیمیشن فیلم را به استودیو Mikros Image سپردهاند. در نتیجه، خبری از کاراکترهای زشت و بدترکیب دیگر انیمیشنهای Dreamworks نیست و کاراکترهای فیلم، شباهت زیادی به کاراکترهای کتابهای داو پیلکی دارند. انیمیشنهای فیلم هم نه تنها خوب، بلکه بامزه هستند. در برخی لحظات نیز از عروسکگردانی و فیلپوراما به خوبی استفاده شده است.
بر خلاف دیگر انیمیشنهای دریم ورکز، طراحی کاراکتر فیلم، نه تنها نقطه ضعف آن نیست، بلکه نقطه قوت فیلم Captain Underpants است.
انتخاب کوین هارت به عنوان صداپیشه یک کودک 9-10 ساله کمی عجیب به نظر میرسد و او هم صدای خود را تغییر نداده است و متأسفانه خبری هم از هنرنمایی او نیست و خیلی عادی، تنها به گفتن دیالوگهای خود بسنده کرده است. این مسئله تنها در ابتدای فیلم به چشم میآید و خیلی سریع فراموش خواهد شد. دیگر صداپیشگان فیلم، کار خود را به خوبی انجام دادهاند، مخصوصا اد هلمز که به خوبی از نقش دوگانه آقای کراپس و کاپیتان زیرشلواری برآمده است.
فیلم Captain Underpants از آن دسته فیلمهایی است که تمام اعضای یک خانواده میتوانند از تماشای آن لذت ببرند. فیلم از هر نظر برای کودکان جذاب است و در عین حال، فضای آن به نحوی است که میتوند بر لب بزرگسالان نیز لبخند بنشاند و البته، برخی شوخیهای فیلم نیز برای کودکان شاید قابل درک نباشند اما در مجموع فیلم مناسبی برای کودکان است. ساخت همچین انیمیشن خوبی از Dreamworks، غیرمنتظره است.