نقد فیلم Doctor Sleep

میشه اقتباس از رمان‌های استفن کینگ کار سختی بوده است و بسیاری از رمان‌های وی غیر قابل اقتباس تلقی می‌شوند. رمان‌های The Shining و Doctor Sleep نیز از جمله همین رمان‌ها تلقی می‌شوند و صرف استخراج داستانی که بتوان آن را جلوی دوربین برد، یک دستاورد تلقی می‌شود. 

داستان فیلم Doctor Sleep، دنباله‌ای کمرنگ برای فیلم The Shining است که استنلی کوبریک ساخته بود. دن، پسر جک تورنس، هنوز دچار اختلال پس از حادثه ناشی از وقایع هتل اورلوک است. او به کمک یک شبح، یاد می‌گیرد تا دیگر ارواح را در صندوقچه‌هایی خیالی زندانی کند و البته این قدرت را نیز به دست آورده است که افراد در حال مرگ را تسلی خاطر دهد. از سوی دیگر، ابرا (مانند کلمه Abracadabra که وردی جادویی در زبان لاتین تلقی می‌شود)، دختر نوجوانی که دارای قدرت درخشش بسیار زیادی است،‌ متوجه کالتی به رهبری «رز کلاه» می‌شود که مایه وجود دیگر کودکان دارای قدرت درخشش را می‌بلعند تا عمری طولانی داشته باشند. دن به کمک ابرا، باید جلوی این فرقه بی‌رحم را بگیرد. 

همانطور که گفته شد، Doctor Sleep دنباله‌ای کمرنگ برای فیلم The Shining است زیرا داستان فیلم،‌ ارتباط چندانی با The Shiningندارد، هر چند که این دو نقاط مشترک نسبتا زیادی دارند تا جایی که برای دیدن Doctor Sleep باید حتما The Shining را دیده باشید، اما از آن جایی که فیلم استنلی کوبریک، اقتباس آزادی از رمان استفن کینگ است که حتی مورد تأیید کینگ نیست، گذاشتن این دو فیلم در کنار هم باعث می‌شود که احساس کنید Doctor Sleep در دنیایی غیر از دنیای The Shining رخ می‌دهد و تلاش‌های مایک فلاناگان (Mike Flanagan)، فیلمنامه نویس و کارگردان Doctor Sleep برای ایجاد ارتباطی بین دنیای دو فیلم نیز نتوانسته این عدم انسجام بین آن‌ها را حتی کمرنگ کند. در نتیجه، Doctor Sleep مانند فیلمی کاملا مستقل از The Shining به نظر می‌رسد که در عین حال، بدون آن معنای چندانی ندارد و نمی‌تواند روی پای خود بایستد و اگر هر دو فیلم را دیده باشید، متوجه می‌شوید که نماهای زیادی بین دو فیلم مشترک است تا جایی که فلاناگان از بازیگرانی چون الکس اسو (Alex Essoe) و هنری تامس (Henry Thomas) برای ایفای نقش‌های به یاد ماندنی The Shining استفاده کرده است. همین کار باعث شده تا گاهی اوقات Doctor Sleep بیشتر بهانه‌ای برای بهره بردن از ارزش‌های نوستالژیک فیلم The Shining و جایگاه آن به عنوان یک فیلم کالت باشد، هر چند که واقعا فیلم Doctor Sleep اینگونه نیست، اما وفاداری فلاناگان به فیلم کوبریک و رمان کینگ منجر به این امر شده است. 

علاوه بر این، فلاناگان نتوانسته دنیای فیلم خود را باورپذیر بسازد، هر چند که سوژه جالبی در اختیار داشته است. با وجود اینکه یک ساعت و نیم طول می‌کشد تا پرده اول فیلم و مقدمه سازی برای داستان فیلم به پایان برسد، اما باز هم نمی‌توان چندان به داستان فیلم اهمیت داد. کاراکتر «رز کلاه» با بازی زیبای ربکا فرگوسن جذابیت زیادی به عنوان یک نقش منفی دارد اما ابرا و دن، حتی در کنار هم، قطب مخالف مناسبی برای قدرت، ابهت و جذابیت او نیستند. از میان کالت The First Knot نیز تنها «بابا کلاغ» و «اندی نیش مار» تا حدی دارای شخصیت پردازی مناسب هستن که مخاطب به سرنوشت آن‌ها علاقه‌مند شود، اما دیگر اعضای این کالت پرداخت چندانی ندارد و فیلم خیلی راحت از آن‌ها می‌گذرد. با این حال نباید از لحظه‌ای که رز و کالتش، پسربچه‌ای را شکنجه می‌دهند تا روح او را ببلعند، به سادگی گذشت. رز نماد فردی است که از درد و رنج دیگران تغذیه می‌کند و مانند او در جامعه بسیارند و تماشای او در حال شکنجه کردن یک پسربچه و لذت بردن از فریادهای او، به خوبی حس نفرت و انزجار از این افراد را در مخاطب احیا می‌کند. این همان سکانسی است که از یک فیلم ترسناکی که می‌خواهد تماشاگر خود را مضطرب کند و بترساند، باید انتظار داشت. این سکانس دردناک، اگرچه با حداقل خشونت ممکن ساخته شده، اما باز هم به شدت آزاردهنده و ملتهب‌کننده است و فیلم Doctor Sleep به لحظات بیشتری مانند آن نیاز داشت. 

حتی پایان بندی فیلم نیز چندان قانع کننده نیست. اگر چه رز کاراکتری بسیار قدرت‌مند و خطرناک به تصویر کشیده شده است، اما مبارزه دن و ابرا با او چندان رضایت بخش نیست، با این حال پایانی که برای دن و هتل اورلوک به نمایش گذاشته می‌شود و نحوه به پایان رسیدن فیلم، به خوبی داستان را جمع می‌کنند. 

فیلم The Shining به دنباله نیازی نداشت و Doctor Sleep نیز چندان دنباله خوبی برای فیلمی نیست که کاملا در دنیایی دیگر است. فیلمنامه نه چندان قوی و فضاسازی ضعیف باعث شده‌اند تا Doctor Sleep در بهترین حالت یک فیلم اکشن ترسناک معمولی و البته خسته‌کننده باشد.