نقد فیلم Paddington 2

پس از موفقیت فیلم Paddington، ساخت دنباله‌ای برای آن دور از ذهن نبود، اما به ندرت پیش آمده که دنباله یک فیلم موفق، اثر خوبی باشد. فیلم Paddington 2 اگرچه به خوبی فیلم Paddington نیست، اما فیلمی دیدنی و زیبا است که تماشاگر خود را راضی بدرقه می‌کند.

در ابتدای فیلم Paddington 2، نگاهی به روزهای اول زندگی پدینگتون و پذیرفته‌شدنش توسط عمه لوسی و عمو پاستوزو می‌اندازیم. در زمان حال، او در کنار خانواده براون که اکنون هر کدام مشکلات مختلفی دارند، زندگی می‌کند و مورد علاقه و محبت اهالی محله است. پدینگتون تصمیم دارد تا برای تولد عمه لوسی یک کتاب پاپ‌آپ درباره شهر لندن بگیرد که ناخواسته درگیر یک سرقت می‌شود.

داستان فیلم Paddington 2 ساده و سرراست اما به هیچ وجه مخاطب خود را احمق نمی‌پندارد. اگرچه این فیلم برای کودکان ساخته شده، اما پل کینگ، کارگردان فیلم با حساسیت خاصی داستان خود را پیش می‌برد و به انسجام آن اهمیت زیادی داده است. این عامل باعث شده تا همه اعضای یک خانواده در کنار هم از فیلم لذت ببرند.

در ابتدای فیلم Paddington متوجه می‌شویم که چگونه پاستوزو و لوسی با پدینگتون آشنا می‌شوند و رابطه میان آن‌ها تا چه حد خاص است.

ساختار فیلمنامه Paddington 2 یک ساختار سه‌پرده‌ای استاندارد است. در ابتدا مقدمه چینی داستان را می‌بینیم، سپس به جریان افتادن آن و در انتها پایان داستان را مشاهده می‌کنیم. داستان Paddington 2 هیچ توییستی ندارد و فرمولی تکراری را دنبال می‌کند اما به هیچ وجه آزاردهنده، خسته‌کننده یا تکراری نیست. Paddington 2 به همین دلیل موفق می‌شود تمام اعضای یک خانواده را کنار هم جمع کند و با ایجاد تعادل میان کمدی و درام، آن‌ها را سرگرم کند. همچنین، از پایان‌بندی بسیار خوب فیلم نیز نباید غافل شد.

طنز فیلم Paddington 2، طنز خاص بریتانیایی است و در خنداندن تماشاگر موفق است. اگرچه بیشتر قسمت‌های طنز فیلم مناسب کودکان هستند، اما چند شوخی درون فیلم، تنها توسط بزرگسالان قابل درک هستند و تمام اعضای خانواده از آن لذت می‌برند.

فیلم Paddington 2 از بازیگران خوبی نیز بهره می‌برد، بن ویشاو به عنوان پدینگتون کاملا قابل باور است و دیگر نمی‌توان صدای دیگری را برای این خرس متصور شد. هیو بونویل در نقش آقای براون فوق‌العاده دوست‌داشتنی و بامزه است. هیو گرانت نیز به عنوان قطب منفی فیلم که علاقه زیادی به تغییر شکل دارد، یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های خود را در چندین سال اخیر ارائه کرده است و یکی از عوامل اصلی جذابیت فیلم است. دیدن برندان گلیسن در نقش آشپز بداخلاق زندان، تجربه‌ای متفاوت و دیدنی است.

رفتار پدینگتون در زندان می‌توان الگوی خوبی برای کودکان و حتی بزرگسالان باشد.

اما آنچه فیلم‌های Paddington را از دیگر آثار خانوادگی متمایز کرده، تأثیر آن روی اعضای خانواده است. اگرچه پیام Paddington 2 به اندازه Paddington واضح و مهم نیست و بیشتر روی جنبه سرگرم‌کنندگی فیلم توجه شده، اما با این حال هم درسی جدید به مخاطب کم‌سن و سال خود می‌دهد و در عین حال، تلنگری برای مخاطب بزرگسال خود است.

فیلم Paddington 2 از تقبل حرف می‌زند. پدینگتون کودک جدیدی در خانواده‌ای است که او را به سرپرستی پذیرفته‌اند و پدینگتون با مهربانی و دست و دلبازی خود موفق می‌شود تا نه تنها در دل خانواده براون، بلکه در دل تمام ساکنین محل جا باز کند. این رفتار ساده و دلگرم‌کننده پدینگتون باعث می‌شود تا زندان نیز به جای خوشایندی برای او و حتی زندانیان و نگهبانان تبدیل شود. مهربانی پدینگتون به افراد پیرامون او این فرصت را می‌دهد تا او را فارغ از خصوصیات ظاهری‌اش قبول کنند. در فیلم Paddington 2، فرآیند ایجاد یک محیط صلح‌آمیز، فرآیندی چندطرفه و ناشی از همکاری تمام افراد آن محیط است که یکدیگر را می‌پذیرند و پیش‌داوری و جهت‌گیری‌های کورکورانه را کنار می‌گذارند؛ عاملی که جامعه امروز، بیش از هر چیزی به آن نیاز دارد.

طنز اسلپ استیک Paddington 2 نه تنها منحصربفرد است، بلکه قطعا مخاطب خود را می‌خنداند.

فیلم Paddington 2 شاید ظاهری کودکانه داشته باشد و برای کودکان جذاب‌تر باشد، اما به لطف داستان بامزه، بازیگران خوب، طنز خاص، جلوه‌های بصری جذاب و موسیقی زیبای خود، موفق می‌شود تمام اعضای خانواده را سرگرم کند و به دلیل حرفی که در خود دارد، فیلمی مهم برای این دوره و زمانه است.