نقد بازی Spider-Man

بازی Spider-Man که به‌صورت انحصاری برای پلی‌استیشن 4 منتشر شد، جدیدترین ساخته استودیو اینسامنیاک گیمز محسوب می‌شود. طی سال‌های اخیر چندین فیلم مختلف از دنیای جذاب Spider-Man ساخته شده و همیشه این سوال را از خود می‌پرسیدم که چرا یک بازی بزرگ، توسط استودیویی بزرگ از این شخصیت دوست‌داشتنی ساخته نمی‌شود که در رده بهترین‌ بازی‌های سال قرار گیرد؟ خوشبختانه این اتفاق افتاده و پس از دو سال انتظار بالاخره بازی Spider-Man را تجربه کردیم. 

(این بازی توسط Pspro در اختیار لوکتو قرار گرفته است. برای خرید بازی Spider-man به وب‌سایت Pspro مراجعه کنید)

پیتر پارکر خارج از دنیای ابرقهرمانی در بازی حضور دارد. همین اتفاق بود که باعث شد به داستان بازی امیدوار شویم. حالا که بازی منتشر شده، با اطمینان می‌توان گفت که داستان بازی فراتر از حد انتظار ما بود. پرداخت بسیار خوب به شخصیت پیتر پارکر و زندگی شخصی او، کاملا داستان بازی را تحت تاثیر خود قرار داده و مراحل بسیاری را با حضور او تجربه خواهید کرد. پیتر هفت سال است که در نقش Spider-Man در نیویورک حضور دارد و کارهای بسیار زیادی انجام داده است. رابطه پیتر با مری جین مدت‌هاست به پایان رسیده، اما آن‌ها همچنان با هم ارتباط دارند و جالب‌تر این‌که مری جین از هویت واقعی پیتر خبر دارد. مری جین در این بازی یک خبرنگار بسیار جسور است و همین باعث شده تا ارتباطش با پیتر حفظ شود و در بسیاری از مواقع مراحل با حضور مستقیم این دو شخصیت جلو بروند. مری جین قابل بازی هم است و چند مرحله کوتاه را در کنار او خواهیم بود. در بازی شخصیت‌های زیادی وجود دارند که پرداخت بسیار خوبی روی آن‌ها انجام شده است. به‌خوبی می‌توان با هر شخصیت ارتباط برقرار کرد و در پایان بازی به شناخت مناسبی از آن‌ها رسید. سناریوی بازی هم به‌شدت جذاب است و در کنار هم قرار گرفتن این همه شخصیت و زمان نسبتا طولانی بازی، همه و همه به بهتر شدن داستان بازی کمک کرده‌اند. داستان بازی به‌خوبی به کامیک‌بوک‌های اسپایدرمن وفادار است و در بسیاری از مواقع تیم نویسندگان بازی، پا را فراتر گذاشته و جرأت بسیار زیادی را برای به‌تصویر کشیدن برخی اتفاقات مهم بازی به‌خرج داده‌اند. 

اینسامنیاک تلاشی برای از نو طراحی کردن المان‌های اصلی و محیط بازی نکرده و این بسیار خوب است! در سال‌های اخیر چند اثر سینمایی را از Spider-Man شاهد بودیم و کامیک‌های بسیاری از این شخصیت به‌تصویر کشیده شده است. با تماشای فضای کلی بازی، داستان، شخصیت‌ها و بسیاری از نشانه‌های بازی، به این موضوع پی می‌بریم که اینسامنیاک از تمامی نقاط قوت آثار قبلی Spider-Man استفاده کرده است. این یک اتفاق مثبت است و مخاطب به‌شکل راحت‌تری با بازی ارتباط برقرار می‌کند. نکته جالب اینجاست که فضای بازی با این‌که به‌خوبی حس و حال سه فیلم سم ریمی (Sam Raimi) را زنده می‌کند، اما هویت مستقلی دارد. 

طراحی چشم‌نواز نیویورک

بین آسمان‌خراش‌های نیویورک در حال پرواز و نزدیک شدن به یک نقطه مشخص هستید که متوجه می‌شوید در خیابان، چند سارق سوار بر خودرو در حال فرار هستند. پایین می‌روید و بعد از دو سه خیابان خود را به بالای سقف خودرو می‌رسانید. سه سارق سوار بر خودرو را یکی یکی به بیرون پرتاب می‌کنید تا بعدا پلیس آن‌ها را از خیابان جمع کند. حالا خودرو بدون سرنشین است و راننده‌ای ندارد و با تلاش بسیار آن را متوقف می‌کنید و درنهایت خودرو وسط خیابان چپ می‌کند و این در حالی است که جمعیت زیادی در حال فرار هستند! همه چیز به خوبی و خوشی به‌پایان رسیده، اما وقتی برمی‌گردید و به پشت سر نگاه می‌کنید، یک ترافیک سنگین را می‌بینید که بعد از این حادثه شکل گرفته است. بین خودروهایی که در ترافیک ایستاده‌اند قدم می‌زنید و متوجه می‌شوید یکی از آن‌ها صدای ضبط را تا آخر زیاد کرده و خودرو در حال لرزیدن است! در پیاده رو مردم از شما عکس می‌گیرند و با نزدیک‌تر شدن می‌توانید به آن‌ها سلام کنید و نسبت به ابراز احساساتشان واکنش نشان دهید. دنیای بازی Spider-Man همین‌قدر باورپذیر و زیبا طراحی شده و وقتی در آن حضور دارید، حس می‌کنید واقعا تبدیل به مرد عنکبوتی شده‌اید و می‌توانید شهر را از هر خطری در امان نگه دارید. پرواز و تار انداخت بین آسمان‌خراش‌های نیویورک از همیشه لذت‌بخش‌تر است و با دقت بسیار زیادی در بازی پیاده‌سازی شده است. اگر ساعت‌ها مشغول بازی باشید، باز هم از این اتفاق خسته نمی‌شوید. در محیط‌های کوچک‌تر نیز استفاده از تار طراحی متفاوتی دارد تا کار سخت نشود و همچنان همه چیز لذت‌بخش باشد. 

سیستم مبارزه‌های بازی بسیار سریع و درگیرکننده است و سازندگان از تمامی ویژگی‌های Spider-Man برای طراحی آن بهره برده‌اند. استفاده از اجزای محیط به‌درستی صورت گرفته و تنوع دشمنان و شیوه مبارزه با آن‌ها بالاست. سرعت عمل در مبارزه‌ها حرف اول را می‌زند و همین موضوع به جذابیت بیشتر این بخش کمک می‌کند. اما مشکل اصلی این است که هر چه به پایان بازی نزدیک‌تر شوید، مبارزه‌ها آسان‌تر به‌نظر می‌رسد! یادگیری سیستم مبارزه بازی درکنار پایین آمدن تنوع دشمنان در ساعات پایانی، باعث می‌شود که مشکل چندانی برای مبارزه نداشته باشید و به‌سادگی هر دشمنی را از سر راه بردارید. شاید فقط طراحی مراحل بسیار خوب بازی باشد که این عیب کوچک را مخفی نگه دارد تا کمتر وجودش را حس کنید. مراحل اصلی بازی به‌شکل بسیار خوبی طراحی شده‌اند و در کنار آن مراحل فرعی از مشکلاتی رنج می‌برند. البته این را فراموش نکنیم که در دل مراحل اصلی، چند قسمت مخفی کاری نیز وجود دارند که به‌خاطر ساده بودن بیش از اندازه، واقعا ناامیدکننده هستند. در این مراحل کافیست بالای ستون یا یک میله مناسب بپرید و دشمنی که زیر آن ایستاده را با یک دکمه اسیر تارهای عنکبوتی کنید! این مراحل می‌توانستند با چیدمان بهتر دشمن‌ها و پیچیده‌تر شدن، چالش‌برانگیز شوند و به بهتر شدن بازی کمک کنند، اما آن‌قدر آسان هستند که هیچ‌گاه آن‌ها را به یاد نخواهید سپرد! مراحل فرعی پس از مدتی، کمی تکراری می‌شوند و آن سرعت و هیجان مراحل اصلی را ندارند. مشکل اصلی مراحلی هستند که کنترل مری جین را در دست دارید. این مراحل صرفا برای روایت داستانی کوتاه در بازی وجود دارند. مراحل مری جین که به‌شکل مخفی‌کاری طراحی شده، با توجه به هوش مصنوعی بسیار پایین دشمنان در این مراحل، بسیار بد از آب درآمده‌اند. به‌راحتی می‌توان حواس دشمنان را پرت کرد و با سرعت زیاد در محیط حرکت کرد و در تمام مدت آن‌ها هیچ عکس‌العمل خاصی نشان نمی‌دهند. گویی آن‌ها هم منتظر هستند تا صرفا این مراحل روایت شوند و زودتر کنترل Spider-Man را در دست بگیریم! دشمنان تنها وقتی متوجه حضور مری جین در محیط می‌شوند که چند ثانیه از کاور خارج شوید و مقابلشان قرار گیرید. جدا از مراحل فرعی، Tokenهای بسیار زیادی در نقشه بازی وجود دارد. تعداد بسیار زیادی چالش که انجام آن‌ها نسبتا جذاب است و به شما برای پیشرفت در بازی کمک می‌کنند. از طرفی آیتم‌هایی در محیط وجود دارند که پیدا کردن آن‌ها به آشنایی بیشتر گیمر با محیط بازی ختم می‌شود. به‌عنوان مثال می‌توانید از قسمت‌های زیبا و مهم نیویورک عکس بگیرید. بدست آوردن این Tokenها به شما کمک می‌کند تا Suitهای بیشتری برای Spider-Man باز کنید، گجت‌های او را ارتقا دهید و XP بیشتری برای رسیدن به Levelهای بالاتر بدست بیاورید. قسمت مهارت‌ها یا همان Skill به شما اجازه می‌دهد که مهارت‌های Spider-Man را ارتقا دهید، ‌اما مشکل اینجاست که این قسمت کمی ساده طراحی شده و شاید سازندگان باید مهارت‌های بهتر و بیشتری را در آن قرار می‌دادند. 

مری جین در برخی مراحل قابل بازی است

همان‌طور که اشاره شد طراحی شهر نیویورک در بازی به‌بهترین شکل صورت گرفته و از بودن در آن قطعا لذت خواهید برد. گرچه این نیویورک به‌صورت دقیق شبیه‌سازی نشده، اما بزرگ، پرجزییات و رنگارنگ است. باورکردنی نیست که سازندگان بازی به تک تک پنجره‌ها فکر کرده‌اند تا زمانی که روی آسمان‌خراش‌ها و ساختمان‌ها در حال حرکت هستید، پنجره‌هایی شیشه‌ای و تک رنگی را تماشا نکنید و محیط داخلی ساختمان را ببینید. روی پنجره هر ساختمانی که باشید، داخل ساختمان، اتاق‌ها، سالن پذیرایی و ... قابل مشاهده هستند. با این‌که می‌دانیم این نماها محدود، کم‌جزییات و بدون حضور انسان‌ها طراحی شده‌اند، اما این یک قدم بزرگ برای هرچه زنده‌تر نشان دادن محیط شهر است. طراحی شخصیت‌ها، چهره‌ها و توجه بسیار ویژه به جزییات Suitهای Spider-Man، واقعا حرفی برای گفتن باقی نمی‌گذارد. وقتی در حال پرواز بین آسمان‌خراش‌های شهر هستید، موسیقی بازی به‌بهترین شکل ممکن شما را همراهی می‌کند. اگر در ارتفاع پایین باشید، صدای بوق ماشین‌ها و محیط خیابان را خواهید شنید که دقت بالای تیم سازنده روی جزییات را نشان می‌دهد. به همه این‌ها قابلیت Photo-Mode را اضافه می‌کنیم که بسیار متنوع است و حتی عکس سلفی نیز در آن وجود دارد تا بتوان لحظات شگفت‌انگیزی از بازی ثبت کرد. 

اینسامنیاک با بازی Spider-Man یک بار دیگر ثابت کرد که دنیای بازی‌های ویدیویی می‌تواند تاثیر بیشتری نسبت به سینما، روی مخاطب بگذارد. بازی Spider-Man اثر ارزشمندی است و قطعا نمی‌توان ایراد بزرگی روی آن گذاشت. این بازی نه‌تنها می‌تواند طرفدارهای قدیمی کامیک‌بوک‌های Spider-Man و گیمرهای علاقه‌مند را راضی نگه دارد، بلکه می‌تواند مخاطب جدید و حتی فراری از دنیای داستان‌های ابرقهرمانی را در خود غرق کند!