نقد فیلم The Disaster Artist

فیلم The Room به کارگردانی تامی وایزو، از آن دسته فیلم‌های کمیاب بدی است که از شدت بد بودن، لذت‌بخش هستند. این فیلم از سوی منتقدان به عنوان بدترین فیلم تاریخ سینما معرفی شده بود، اما اکنون جایگاه کالت و طرفداران پروپاقرص خود را دارد. خوشبختانه، برای لذت‌بردن از فیلم The Disaster Artist، لازم نیست فیلم The Room را تماشا کرده باشید.

جیمز فرانکو در فیلم The Disaster Artist، داستان ساخت فیلم The Room و البته رابطه میان تامی وایزو، کارگردان، نویسنده، تهیه‌کننده و ستاره فیلم و گرگ سسترو، بازیگر فیلم را به نمایش می‌گذارد. وایزو و سسترو در یک کلاس بازیگری با هم آشنا می‌شنوند و علاقه آن‌ها به بازیگری و سینما، باعث می‌شود تا خیلی سریع با هم دوست شوند و تصمیم به ساخت فیلم بگیرند.

فیلم The Disaster Artist را نمی‌توان یک فیلم زندگی‌نامه‌ای نامید. اگرچه فرانکو وقایع طی پروسه ساخت فیلم The Room را به تصویر کشیده، اما علاقه‌ای به نمایش زندگی شخصی شخصیت‌هایش، مخصوصا تامی وایزو نشان نمی‌دهد و صرفا آن‌ها را در جریان اتفاقات پردازش می‌کند و البته در این کار موفق می‌شود.

جیمز فرانکو به قدری در نقش تامی وایزو غرق می‌شود که تمایز این دو، کار سختی می‌شود. انگار جیمز فرانکو، تمام عمر تامی وایزو بوده است و جیمز فرانکو بودن، نقش او در زندگی.

تامی وایزو شخصیت خاص و غیرمتعارفی دارد. او فردی است که به شدت عاشق سینما و حرفه فیلمسازی و بازیگری است و تمام زندگی‌اش، برای تبدیل شدن به یک ستاره سینما تلاش کرده است و نگاه خاصی به سینما دارد که توسط دیگران قابل درک نبوده است. او بدون این که به نظرات و واکنش‌های دیگران اهمیتی بدهد، به رویای خود می‌اندیشد و برای عملی کردن آن تلاش می‌کند. اگرچه نتیجه کار او، آن چیزی نیست که توقع داشته، اما صرف تلاش بی‌وقفه وایزو، با وجود تمام مشکلاتی که ایجاد می‌کند، برای رسیدن به آرزویش، تماشاگر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و حتی می‌توان گفت، تامی وایزو برای هر فرد آرزومندی، الهام‌بخش است.

نمایش چنین فرد خاصی که شاید چندان هم جذاب به نظر نرسد، کار سختی است؛ زیرا باید به عنوان نقش اول فیلم، برای تماشاگر جالب باشد و جیمز فرانکو، به عنوان نویسنده، کارگردان و بازیگر نقش تامی وایزو، موفق شده در این امر موفق باشد. او آنقدر خوب نقش تامی وایزو را ایفا کرده و در نقش خود فرو رفته که تصور می‌کنید تامی وایزو در حال ایفای نقش خود است. او توانسته نوع حرف زدن تامی وایزو و تمام حالات بدن و چهره او را به خود بگیرد. نقش تامی وایزو، بدون شک بهترین نقش‌آفرینی جیمز فرانکو به عنوان بازیگر است. نکته مهم دیگر وفادار ماندن فیلم به شخصیت‌هایش است. فیلمساز تامی وایزو را دقیقا همان چیزی که بوده به نمایش گذاشته و از اغراق دوری کرده است و همین ارزش کار او را بالا برده است.

بخش مهم دیگر فیلم The Disaster Artist، نمایش رابطه وایزو و سسترو است که علاقه مشترک آن‌ها به سینما، باعث دوستی‌شان می‌شود به شکلی که تنها پس از چند روز آشنایی، سسترو با وایزو راهی لس‌آنجلس می‌شود تا رویای بازیگری‌اش را دنبال کند. این رابطه در طول فیلم، نه تنها به حاشیه رانده نمی‌شود، بلکه فرانکو به وسیله آن، جلوه‌ای انسانی به تامی وایزو و گرگ سسترو می‌دهد و تراکنش‌های میان این دو را تبدیل به جنبه اکشن فیلم خود می‌کند، به گونه‌ای که تماشاگر، به اندازه هر دو، به این رابطه اهمیت می‌دهد.

بازی خوب دیو فرانکو تا حد زیادی زیر سایه گریم بد چهره‌اش گم می‌شود. با این که جیمز و دیو فرانکو برادرند، اما این مسئله در طول فیلم به چشم نمی‌آید.

اکشن شخصیتی نهفته در فیلم، بیشترین تأثیر را روی تامی وایزو دارد. همانطور که گفته شد، فیلم The Disaster Artist، به زندگی تامی وایزو، قبل از ساخت فیلم The Room نمی‌پردازد که البته یکی از دلایل مهم آن، عدم آگاهی کافی از زندگی تامی وایزو است که حتی مشخص نیست زاده کدام کشور است. در نتیجه، هنگامی که وایزو می‌بیند سسترو با دوست دخترش زندگی شادی دارد، احساس حسادت می‌کند و زندگی کردن سسترو با امبر را خیانت به خودش تلقی می‌کند. پس واکنش‌های تامی وایزو به سسترو، تنها راه فرانکو برای معرفی این شخصیت آشفته و عجیب و برانگیختن احساسات تماشاگران بوده است.

همین عامل باعث شده تا پایان‌بندی فیلم The Disaster Artist نیز قانع‌کننده باشد. وایزو که با موانع فراوانی که عمدتا ناشی از رفتار عجیب او بوده‌اند، سرانجام فیلم خود را به نمایش می‌گذارد و در همان اکران اول، مشخص می‌شود که چرا فیلم The Room بدترین فیلم تاریخ سینما لقب گرفته و اکنون به یک فیلم کالت تبدیل شده است. همچنین، به خوبی توانسته تأثیر گرگ سسترو بر تامی وایزو را به عنوان یک دوست نشان دهد.

نقش‌های فرعی فیلم، توسط بازیگران نامداری که اکثرا دوست جیمز فرانکو هستند، ایفا شده‌اند. نکته جالب درباره فیلم The Disaster Artist این است که سکانس‌های فیلم The Room را تا حد لازم، مو به مو بازسازی کرده است.

باید از کارگردانی جیمز فرانکو تقدیر کرد. او این سال‌ها بسیار پرکار بوده، اما فیلم The Disaster Artist و سریال The Deuce، نقطه عطف کارنامه او به حساب می‌آیند. فیلم The Disaster Artist هم هیچگاه ضرباهنگ خود را از دست نمی‌دهد و فیلمنامه نیز منسجم است. نحوه ساخت فیلم The Disaster Artist را می‌توان ادای دین دیگری به تامی وایزو دانست. جیمز فرانکو، مانند تامی وایزو، همه‌کاره فیلم خود بوده است و البته، دوستانش در ساخت این فیلم به او کمک کرده‌اند. دیو فرانکو، برادر جیمز، در این فیلم نقش سسترو را بازی کرده و از نام‌های معروفی که در نقش‌های جانبی ظاهر شده‌اند، می‌توان ست روگن، زک افرون، جاش هاچرسون، آری گرینور و جکی ویور اشاره کرد.

اما فیلم The Disaster Artist بدون ایراد نیست. دیو فرانکو در بیشتر قسمت‌های فیلم، ریشی بر صورت دارد که تصنعی بودن آن کاملا مشهود است. همچنین، باید این مسئله را ذکر کرد که شاید فیلم The Disaster Artist، برای عشاق سینما چندان جذاب نباشد. به هر حال نباید از این مسئله غافل شد که این فیلم، درباره ساخت فیلمی است که کمتر کسی حتی اسم آن را شنیده است و تامی وایزو، شاید تنها برای طرفداران سینه‌چاک سینما جذاب باشد.

فیلم The Disaster Artist، تنها در ستایش فردی که به دنبال آرزوهایش رفته نیست؛ بلکه ادای دینی به سینما و هنر فیلمسازی و مخصوصا تامی وایزو و گرگ سسترو است که هیچکس به جز خود آن‌ها، به هدف و رویایشان ایمان نداشت. فیلم The Disaster Artist، اوج کار جیمز فرانکو به عنوان بازیگر و فیلمساز است و عشاق سینما حتما از آن لذت خواهند برد.