از فیلم It: Chapter Two چه انتظاراتی داریم؟

فیلم It: Chapter One، بر اساس داستانی از استفن کینگ ساخته شد و علاوه بر اینکه مورد توجه منتقدان قرار گرفت، بیش از 260 میلیون دلار تنها در آمریکا فروش کرد، پرفروش‌ترین فیلم ترسناک تاریخ لقب گرفت و از نظر کاربران وبسایت IMDb نیز به عنوان بهترین فیلم سال شناخته شد. با توجه به پایان فیلم و استقبال فوق‌العاده از آن، کاملا مشخص بود که کمپانی برادران وارنر، قسمت دوم این فیلم را نیز خواهد ساخت و می‌دانیم که «بازنده‌ها» بار دیگر به شهر دری بازمی‌گردند تا پنی‌وایز، دلقک رقصان را دوباره متوقف کنند و اندی موسکیتی (Andy Muschietti)، کارگردان فیلم، قول یک فیلم تاریک‌تر را داده است.

با توجه به اینکه نزدیک به دو سال تا اکران فیلم It: Chapter Two باقی‌مانده، نگاهی به انتظارات طرفداران از این فیلم می‌اندازیم.

این مطلب حاوی اسپویلر است. اگر فیلم It: Chapter One را ندیده‌اید، این مطلب را نخوانید.

از بازیگران ناشناخته استفاده شود

با توجه به موفقیت فیلم It: Chapter One در گیشه، تهیه‌کنندگان می‌توانند بازیگران نام‌داری را برای نقش‌های اصلی فیلم بازی کنند. حتی جسیکا چاستین (Jessica Chastain) برای بازی در نقش بورلی ابراز آمادگی کرده است (هرچند که واقعا ترجیح می‌دهیم تا صبر کنیم سوفیا لیلیس بزرگ شود و دوباره این نقش را بازی کند)، اما فیلم It: Chapter Two با بازیگران کمتر شناخته‌شده، فیلم موفق‌تری خواهد بود. در فیلم It: Chapter One، معروف‌ترین بازیگران فین ولفهارت (Finn Wolfhard)، ستاره سریال Stranger Things و بیل اسکارسگارد (Bill Skarsgard)، پسر استلان اسکارسگارد (Stellan Skarsgard) و برادر کوچک‌تر الکساندر اسکارسگارد (Alexander Skarsgard) هستند.

عدم حضور ستاره در فیلم It: Chapter One نه تنها باعث شده بود تا فضای فیلم و وحشت درون چهره بازیگران قابل باور باشد، بلکه سرنوشت کاراکترها نیز غیرقابل پیش‌بینی می‌شد. اما اگر در فیلم It: Chapter Two از یک بازیگر معروف مانند کریس پرت (Chris Pratt) استفاده کند، کمتر کسی انتظار مرگ او را در طول فیلم خواهد کشید. بهترین کار این است که باز هم از بازیگران گمنام استفاده شود تا فضای قابل باور فیلم It: Chapter One حفظ شود.

پنی‌وایز همچنان اسرارآمیز باقی بماند

یکی از نکات مثبت فیلم It: Chapter One این بود که چندان به ریشه کاراکتر پنی‌وایز و دلیل پیدایش او نپرداخت و ناشناخته بودن ماهیت پنی‌وایز، باعث شده بود تا وحشت از او بیشتر شود. تنها چیزی که در فیلم It: Chapter One درباره پنی‌وایز فهمیدیم، این بود که او یک موجود شیطانی آدم‌خوار اس که هر 27 سال از خواب بیدار می‌شود تا تغذیه کند.

این رویه را فیلم It: Chapter Two نیز باید در پیش بگیرد. هرچه اطلاعات بیشتری از پنی‌وایز بدانیم، وحشت از او کمتر خواهد شد. اگرچه پیش‌بینی می‌شود که فیلم It: Chapter Two، اطلاعاتی را از پنی‌وایز ارائه دهد، اما انتظار داریم که باز هم بسیاری از جوانب این شخصیت، ناشناخته و مرموز باقی بماند.

شاهد خشونت بیشتری باشیم

فیلم It: Chapter One، یک فیلم ترسناک از زیرشاخه ماورایی-هیولایی است، اما در طول فیلم، پنی‌وایز تنها 2 نفر را می‌کشد و عامل وحشت فیلم، در نیمه دوم کاملا رنگ می‌بازد. با این حال، سکانس آغازین فیلم که مرگ اولین قربانی پنی‌وایز را نمایش می‌دهد، میخکوب‌کننده و البته بی‌پرده است و تماشاگر را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ مخصوصا که مربوط به مرگ یک کودک است. با این حال، در ادامه فیلم، پنی‌وایز غیر از ترساندن کاراکترهای فیلم که حتی دچار تروما نیز نمی‌شوند، کار خاص دیگری انجام نمی‌دهد.

فیلم It: Chapter Two باید خشن‌تر باشد و پنی‌وایز باید ابهت و قدرت خود را به عنوان قطب منفی فیلم نشان دهد. اگر قرار است پنی‌وایز در فیلم It: Chapter Two، به اندازه فیلم قبل بی‌عرضه باشد، دیگر نمی‌توان او را به عنوان یک عامل تهدید جدی گرفت؛ همان اتفاقی که در انتهای فیلم It: Chapter One رخ داد.

وقوع داستان در سال 2019 به ماهیت آن ضربه نزند

وقایع رمان It در دهه 80 رخ می‌دهند و شخصیت‌های داستان، افراد بالغی هستند که در بخش‌هایی از فیلم، خاطرات خود را به یاد می‌آورند. در فیلم It: Chapter One، وقایع داستان در دهه 80 رخ می‌دهند و کودکی شخصیت‌های داستان به تصویر کشیده است و وقایع فیلم It: Chapter Two، در زمان حاضر رخ می‌دهند؛ در نتیجه، فیلم It: Chapter Two، فاقد حس نوستالژیک فیلم It: Chapter One است و باید به فرهنگ پاپ ارجاع کند که خود چالش بزرگی برای فیلمسازان خواهد بود.

همچنین، یکی از نکات اصلی داستان It، اتکای کاراکترهای فیلم به دوستی و روابط انسانی برای شکست دادن پنی‌وایز بود که در فیلم It: Chapter One نیز قابل مشاهده بود. اما با تعریف داستان در سال 2019، احتمالا باید شاهد وجود انواع دستگاه‌های الکترونیک در فیلم باشیم. آیا این عامل جدید، تأثیری در روابط میان کاراکترها خواهد داشت؟ مدیریت شخصیت‌ها و ارجاعات فرهنگی، دو چالش مهم اندی موسکیتی در فیلم It: Chapter Two خواهند بود.

به کاراکتر استن بیشتر پرداخته شود

از مشکلات فیلم It: Chapter One، این بود که کاراکترهای زیادی را معرفی کرد، اما تعدادی از آن‌ها نقشی در روند داستان فیلم نداشتند و حذف آن‌ها، هیچ تأثیری بر داستان ندارد. از جمله این کاراکترها، استن است که اتفاقا در رمان It، نقش مهمی دارد و «بازنده‌ها» را برای مقابله نهایی با پنی‌وایز متحد می‌کند. اما در تمام طول مدت فیلم It: Chapter One، استن تنها حضور دارد. وفاداری به منبع اصلی، همیشه خوب نیست.

در فیلم It: Chapter Tow، باید شاهد پرداخت بیشتر به کاراکتر استن باشیم. اگر او قرار است نقش مهمی در این فیلم داشته باشد، حتما باید بیشتر پرداخته شود و تأثیری بر روند داستان بگذارد تا به او اهمیت داده شود.

از جلوه‌های ویژه میدانی استفاده شود

ترسناک‌ترین بخش‌های فیلم It: Chapter One، ناشی از جلوه‌های ویژه میدانی فیلم بودند. به غیر از زمانی که برای خوردن آماده می‌شود، پنی‌وایز کاملا با گریم، طراحی لباس و البته هنر بیل اسکارسگارد جان می‌گیرد. مرد جذامی درون فیلم، حاصل تلاش چهره‌پرداز فیلم است و حضور ترسناکی در فیلم دارد. اما برای مثال، راهبه شیطانی فیلم که یک نقاشی است با CGI خلق شده، هیجان زیادی ایجاد نمی‌کند.

فیلم It: Chapter Two نیز باید همین رویه را پیش بگیرد و به جلوه‌های ویژه میدانی تمرکز کند. جلوه‌های ویژه میدانی باعث می‌شوند تا فیلم فضای واقع‌گرایانه‌تری به خود بگیرد و تأثیر بیشتری بر تماشاگر می‌گذارد.

سرنوشت هنری باورز مشخص شود

هنری باورز، همان پسر قلدری است که «بازنده‌ها» را دائما مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد. در کتاب It، جنایات پنی‌وایز به او نسبت داده می‌شود و او به زندان می‌رود. اما در فیلم It: Chapter One، او درون چاهی می‌افتد و سرنوشت او هنوز نامشخص است. آیا او زنده است و چگونه ممکن است زنده بماند؟ آیا مانند داستان اصلی، باز هم کاراکترهای فیلم را آزار خواهد داد؟ بازگرداندن یک کاراکتر مرده، بدون دلیل منطقی، اشتباه بزرگی است و وقایع درون فیلم را کم‌اهمیت می‌کند. پس اگر اندی موسکیتی تصمیم دارد تا هنری باورز را برگرداند، بهتر است دلیل خوبی برای این کار داشته باشد.
 

طنز فیلم بیش از حد نباشد

از نکات قوت فیلم It: Chapter One، طنز کم‌رنگی بود که در جای جای فیلم حضور داشت و سرگرم‌کننده بود. اما داستان It، داستان تاریک و ترسناکی است و استفاده از طنز در یک فیلم ترسناک همیشه جواب نمی‌دهد.

اگرچه فیلم It: Chapter One از طنز استفاده خوبی کرده بود، اما بعید است که بتوان طنز را در وقایع It: Chapter Two جا داد و انتظار فضایی تیره‌تر و تلخ‌تر داریم. اگرچه طنز سیاه در فیلم می‌تواند سرگرم‌کننده باشد، اما قرار نیست It: Chapter Two یک فیلم کمدی ترسناک باشد.

نبرد نهایی نفس‌گیر و ترسناک باشد

نبرد نهایی میان «بازنده‌ها» و پنی‌وایز در فیلم It: Chapter One به هیچ وجه خوب نبود و حتی در لحظاتی مسخره بود. در این قسمت، فیلم کاملا المان وحشت خود را از دست می‌دهد و تبدیل به یک فیلم اکشن بچه‌گانه می‌شود. این اشتباهی است که اندی موسکیتی باید از آن اجتناب کند. در فیلم It: Chapter 2، انتظار رویارویی‌های ترسناک و خونین و البته یک پایان خوب و قانع‌کننده داریم.

فیلم It: Chapter Two در سپتامبر سال 2019 میلادی اکران می‌شود.

نظر شما درباره فیلم It: Chapter One چیست؟ شما می‌توانید نقد این فیلم را در اینجا بخوانید و انتظارات خود را با این فیلم با ما به اشتراک بگذارید.