نقد سریال Peacemaker

این مطلب ممکن است حاوی اسپویلر باشد.

سریال Peacemaker با توجه به سه قسمت ابتدایی آن، طبق استاندارد سایت متاکریتیک نقد شده است.

سریال Peacemaker اسپین آفی از فیلم The Suicide Squad به نویسندگی و کارگردانی جیمز گان (James Gunn) است که سرگذشت کریستوفر اسمیت ملقب به Peacemaker – با بازی جان سینا (John Cena) - را پس از وقایع آن فیلم تعریف می‌کند. به نحوی اسمیت از کورتو مالتیز جان سالم به در برده است اما آماندا والر تیمی را مأمور کرده است که به همراه اسمیت، اهداف پروژه مرموز «پروانه» را نابود کنند. همچنین، اسمیت که معتقد بوده است باید به هر قیمتی شده، صلح را حاکم کند، اکنون دچار بحران هویتی شده است و در زندگی خود تجدید نظر می‌کند.

تعریف داستان Peacemaker در قالب یک سریال هشت قسمتی به جیمز گان این فرصت را داده است تا با حوصله به بررسی کاراکتر کریستوفر اسمیت بپردازد. او که در فیلم The Suicide Squad، کاراکتر تک بعدی برای اعمال خشونت و خلق کمدی با ایجاد تناقض اخلاقی در مقابل سایر کاراکترها بود. اما در سریال Peacemaker به خوبی با کریستوفر اسمیت آشنا می‌شویم. کریستوفر اسمیت که توسط پدری نژادپرست با تفکرات وطن‌پرستانه افراطی تربیت شده است، کاریکاتوری از نوع نگرش و تفکر افراطی‌های آمریکایی است که البته در حد یک کاریکاتور باقی نمی‌ماند و جیمز گان به خوبی لایه‌های مختلف این شخصیت در هم شکسته را کاوش می‌کند. آشنایی با کریستوفر اسمیت که اساسا انسان احمق و چشم و گوش بسته‌ای است، به شیوه‌ای طنز که البته به لودگی نمی‌گراید، دیدنی است.

شاید برای شما جالب باشد

- نقد سریال The Book of Boba Fett

- نقد فیلم Eternals

- نقد فیلم Mulholland Dr.

از آن‌جایی که آگی، پدر کریستوفر اسمیت، یک نژادپرست افراطی کاملا جدی است و نه تنها رفتاری مشمئزکننده و حتی ترسناک دارد، ذات مسخره کاراکتر کریستوفر اسمیت به خوبی او را خنثی می‌کند. جیمز گان به هیچ وجه در نمایش منش و اصول یک نژادپرست آمریکایی کوتاه نیامده است. حضور آگی در هر سکانسی موجب تنش و اضطراب می‌شود و حتی کریستوفر نیز به شدت از او وحشت دارد. در عین حال، جیمز گان در خلق کاراکتر کریستوفر اسمیت به سراغ ویژگی‌های بارز افرادی رفته که در محیطی متأثر از نژادپرستی و باورهای برتری آمریکایی بزرگ شده است و تنها اطلاعاتش را از رسانه‌هایی دریافت می‌کند که نگاهی افراطی دارند و تئوری‌های توطئه را ترویج می‌کنند. شاید به نظر برسد که این تفکرات در سریال Peacemaker اغراق شده‌اند اما نزدیک بودن آن‌ها به آمریکای واقعی، خنده‌دار و در عین حال، نگران کننده است.

اگرچه کاراکترهای سریال Peacemaker گاهی به قدری احمق به نظر می‌رسند که عجیب است آماندا والر آن‌ها را راهی چنین مأموریت مهمی کرده است، اما تماشای ناشی‌گری‌ها و کشمکش‌های آن با عوامل مختلف نیز تماشایی است. اسمیت انسان چندان باهوشی نیست و دائما مأموریت خود را به خطر می‌اندازد و جان سینا که مشخص است به خوبی در قالب او فرو رفته است، بلاهت این کاراکتر را به خوبی به تصویر می‌کشد. حماقت فضا و داستان سریال Peacemaker از دلایل جذابیت و سرگرم‌کننده بودن آن است، اما از آن‌جایی که این سریال در هر صورت بخشی از دنیای سینمایی DC است، گاهی این حجم از حماقت، باورنکردنی می‌شود و مخاطب از خود سوال می‌کند که کدام انسان عاقلی آن‌ها را به چنین مأموریت خطرناکی فرستاده است.

در اساس، سریال Peacemaker قرار است سریالی احمقانه و صرفا سرگرم‌کننده باشد، اما ابر رازآلود پیرامون «پروژه پروانه»، انتخاب درستی به عنوان قطب منفی داستان بوده است. هر چند کریستوفر اسمیت شاید بهترین گزینه برای مقابله با یک تهدید ظاهرا غیرزمینی نباشد، اما جیمز گان که با ژانر وحشت آشنا است، به خوبی توانسته در سه اپیزود پایانی، ماهیت هیولاهای سریال را یک راز کنجکاوی‌برانگیز نگه دارد و زمانی که از آن‌ها نهایتا رونمایی می‌شود، مخاطب برای دریافتن باقی ماجرا، تشنه باقی می‌ماند. در حالی که فیلم The Suicide Squad به شدت از یک قطب منفی جالب رنج می‌برد، به نظر می‌رسد این بار جیمز گان توانسته قطب منفی خاص و منحصر بفردی را خلق کند.

سریال Peacemaker، به دلیل داشتن زمان کافی برای شرح داستان و پرورش کاراکترها و ایجاد تعادل مناسب بین کمدی، اکشن و المان‌های رازآلودش، یک سر و گردن از آثار اخیر برادران وارنر بر اساس کامیک‌های DC بالاتر است. جان سینا که کاملا در نقش Peacemaker فرو رفته است، یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌هایش را به نمایش گذاشته و مشخص است که از این کار لذت می‌برد. فردی استروما (Freddie Stroma)، دنیل بروکس (Danielle Brooks)، جنیفر هالند (Jennifer Holland)، چوکوودی ایووجی (Chukwudi Iwuji) و استیو ایگی (Steven Agee) به عنوان کاراکترهای فرعی عالی هستند و تماشای تقابل آن‌ها با کریستوفر اسمیت هیچوقت تکراری نمی‌شود. سریال Peacemaker، شاید در نگاه اول، اثر چندان جذاب و قابل توجهی به نظر نرسد، اما به شدت سرگرم‌کننده است و همین ویژگی برای موفق شمردن این سریال کافی است.